Θέμα: Social media, ο αντίκτυπος και τα όρια – Η τάση που θέλει παιδιά προσχολικής ηλικίας να μακιγιάρονται
Eκπομπή: Live You με την Μαρία Αναστασοπούλου και τον Άρη Πορτοσάλτε
Κανάλι: ΣΚΑΪ
Θέμα: Social media, ο αντίκτυπος και τα όρια – Η τάση που θέλει παιδιά προσχολικής ηλικίας να μακιγιάρονται
Eκπομπή: Live You με την Μαρία Αναστασοπούλου και τον Άρη Πορτοσάλτε
Κανάλι: ΣΚΑΪ
Θέμα: Εκδικητική πορνογραφία ή «Σεξουαλική κακοποίηση μέσω εικόνας»: Μια σύχγρονη μορφή ψηφιακής έμφυλης βίας
Eκπομπή: Live You με τον Άρη Πορτοσάλτε και την Μαρία Αναστασοπούλου
Κανάλι: ΣΚΑΪ
«Θα ήθελα η ζωή μου να μην αφήσει πίσω της άλλο ψίθυρο παρά τον ψίθυρο του τραγουδιού του φρουρού, ενός τραγουδιού που ξεγελάει την αναμονή. Ανεξάρτητα μ’ότι συμβαίνει, δε συμβαίνει, η αναμονή είναι αυτή που είναι υπέροχη.»*
André Breton
Καθώς διαβάζω το παραπάνω κείμενο, μια πρώτη σκέψη που μου γεννήθηκε γύρω από την σημασία της αναμονής είναι ότι ενώ αποτελεί σταθερό κομμάτι της καθημερινής ζωής και κάποιες φορές μάλιστα καταλαμβάνει σημαντικό χρόνο στην ζωή των ανθρώπων (και την δική μου), συχνά γεννάται μια δυσφορία στο άκουσμα και στο βίωμά της.
Παρατηρώ από τις ιστορίες των ανθρώπων που ακούω στο γραφείο ότι η εμπειρία της αναμονής έχει άμεση συνάφεια και με την ικανότητα των θεραπευόμενων που βλέπω να ανοίγουν αυτήν την έννοια σε διαφορετικούς τύπους π.χ ενεργητική, παθητική, εξωγενή, εσωτερική, επιβεβλημένη, συναινετική, αναμονή στα πλαίσια διαπροσωπικών σχέσεων, αναμονή ως θεσμική πρακτική αποκλεισμού συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων που την κάνουν ταξική, φυλετική, έμφυλη κτλ.
Από την άλλη, κάποιες φορές συναντώ στο γραφείο θεραπευόμενους που μιλούν για την αναμονή ως μηχανισμό χειραφέτησης πάνω στο χρόνο.
Παραδείγματος χάριν, φέρνω στο νου μου την θεραπευτική δουλειά που έχω κάνει με συγγραφείς, σκηνοθέτες, σεναριογράφους, δημιουργούς παντός είδους, με τους οποίους μας έχει δοθεί η δυνατότητα να αποδομήσουμε την κυρίαρχη αγχωτική «φωνή του «παραγωγού» που ευδοκιμεί στα πλαίσια της νεοφιλελεύθερης κουλτούρας και η οποία συχνά εσωτερικοποιείται ως ιδιωτική και ατομική ανησυχία. Αυτή η φωνή παρατηρώ στις ιστορίες των ανθρώπων στην δουλειά μου ότι μπορεί να θέσει περιορισμούς ως προς την σχέση με τον χρόνο, την δημιουργία, ή ό,τι άλλο προσδιορίζει καθένας ως πολύτιμο με δικά του λόγια. Πχ. Μπορεί να πιέσει τους δημιουργούς να παράξουν καλλιτεχνικό έργο σε συγκεκριμένα χρονικά deadlines με όρους εστίασης στο αποτέλεσμα, την αποδοτικότητα κτλ
Με την συμβολή των αφηγηματικών θεραπευτικών συζητήσεων, προσκαλώ εναλλακτικές ιστορίες, στις οποίες οι θεραπευόμενοι μου έχουν περιγράψει πώς ο χρόνος της αναμονής, όταν αποδεσμευτεί από την ίδια την προσδοκία της επιτελεστικότητας του χρόνου, επιτρέπει ένα άνοιγμα στο επίπεδο της σκέψης, στο επίπεδο της φαντασίας και της επανευφεύρεσης του εαυτού και της σχέσης τους με τον κόσμο…και από αυτήν την εσωτερική και διαλογική «κίνηση» έχει γίνει δυνατό να ανακύψει ό,τι μπορεί να είναι αργότερα σημαντικό για την δημιουργική τους δουλειά ή την σχέση τους με την δημιουργικότητα.
Καθώς τα λέω αυτά, αναρωτιέμαι τί μπορεί να γλιστρήσει από την προσοχή μας στην εμπειρία της αναμονής, δηλαδή «αυτό που συμβαίνει όταν δεν συμβαίνει τίποτα».
Ποιες μπορεί να είναι κάποιες από τις παραμελημένες, ασήμαντες, περιθωριοποιημένες, εφήμερες, ξεχασμένες, τυχαίες, υποταγμένες και «ήσυχες» λεπτομέρειες και όψεις της καθημερινής ζωής; Τί γίνεται όταν ο χώρος της αναμονής τις φωτίζει;
Εσείς, τί έχετε παρατηρήσει από τις δικές σας εμπειρίες αναμονής;
* André Breton, «Ο τρελός Έρως», μτφ. Στ.Ν. Κουμανούδη, Εκδ. Ύψιλον, Αθήνα 1999, σελ.37
** Πίνακας του Λύτρα Νικηφόρου (1832 -1904). Εθνική Πινακοθήκη
Σήμερα είχα την χαρά να συστήσω την Αφηγηματική θεραπεία σε μια ομάδα σπουδαστών που ήταν εξαιρετικά ενεργοί και συμμετοχικοί!
Απόλαυσα τις απορίες τους, τις τοποθετήσεις τους και την κριτική τους ματιά απέναντι στον Κυρίαρχο Ψυχολογικό Λόγο.
Ανανεώσαμε το ραντεβού μας για την εκπαιδευτική συνάντηση του επόμενου μήνα, με θέμα «Ιδέες και πρακτικές της Εξωτερίκευσης στην Αφηγηματική θεραπεία»
Ευχαριστώ θερμά όλους τους εκπαδευόμενους για την θερμή υποδοχή τους, καθώς και το ψυχοθεραπευτικό και εκπαιδευτικό κέντρο «Συνηχήσεις» για την άψογη συνεργασία!
Με χαρά αποδέχτηκα την πρόσκληση της λέσχης lions Αριστοτέλης να συμμετέχω στο πάνελ συζήτησης με θέμα: «Γυναίκα και οικογένεια: οι σύγχρονες προκλησεις».
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο Δημαρχειακό Μέγαρο Θεσσαλονίκης.
Κάποια από τα θέματα που ανέπτυξα αφορούσαν τον τρόπο που παρατηρώ από την θεραπευτική μου δουλειά να αναπτύσσεται το μωσαικό των σύγχρονων οικογενειών.
Αυτός ο εμπλουτισμός του κοινωνικού ιστού μέσα από την διαφορετικότητα και την επινόηση νέων μορφών οικογένειας, ανταποκρίνεται στους περιορισμούς της πυρηνικής ελληνικής οικογένειας και παράλληλα μας καλεί να διαπραγματευτούμε εκ νέου την βεντάλια της «κανονικότητας» καθώς βρισκόμαστε μπροστά στην επιλογή νέων δομών συμβίωσης.
Διαμορφώνει τον τρόπο που οι άνθρωποι προχωρούν στην νοηματοδότηση εννοιών όπως σύνδεση, συντροφικότητα, φροντίδα, μοίρασμα ευθυνών, δημοκρατικότητα στην σχέση, διαπραγμάτευση κοινού «χώρου» ύπαρξης και συσχέτισης.
Επιπλέον ερωτήθηκα για κάποιες από τις προκλήσεις και δυνατότητες που φέρνει η ένταξη της τεχνολογίας στην καθημερινότητα της οικογένειας, και δη των παιδιών.
Σημείωση: Θα ακολουθήσει αναλυτική περιγραφή της συζήτησης σε επόμενο άρθρο.
Ο νέος κύκλος ομαδικών εποπτειών Αφηγηματικής πρακτικής ξεκινά τον Ιανουάριο του 2024! Θα βρισκόμαστε διαδικτυακά, σε μηνιαία βάση, Δευτέρες στις 7.30μμ- 9.00μμ.
Κάθε ομάδα αποτελείται από 4-10 συμμετέχοντες.
Περιεχόμενο
Σε ένα πνεύμα συνεργασίας και αλληλεγγύης ανοίγονται δυνατότητες να ρίξουμε μια πιο κοντινή και προσεκτική ματιά στις πολλαπλές, πολύπλευρες και πολύπλοκες αποχρώσεις της θεραπευτικής εμπειρίας και πρακτικής. Εξετάζουμε τί μας προσκαλεί η ξεχωριστή και μοναδική σχέση που αναπτύσσει καθένας από τους συμμετέχοντες με την Αφηγηματική και τα πλαίσια αντι-καταπιεστικών προσεγγίσεων, να παρατηρήσουμε στην εμπειρία της θεραπευτικής πρακτικής που προσφέρουμε.
Σας προσκαλώ να έρθουμε ως συλλογικότητα κοντά σε διαδικασίες και σχέσεις συν-έρευνας που ενθαρρύνει τους συμμετέχοντες να ονοματίσουν προβληματισμούς και προκλήσεις που μπορεί να προκύπτουν, να αναγνωρίσουν θεραπευτικές δεξιότητες που χρησιμοποιούν ώστε να συνεχίσουν να τις ακονίζουν, να εξετάσουν ξεχωριστές στιγμές της θεραπευτικής διαδικασίας, ενώ παράλληλα προσφέρεται ο χώρος για ένα «στρετσάρισμα» της θεραπευτικής μας πρακτικής με νέες ιδέες, κατανοήσεις, μετακινήσεις και δυνατότητες.
Όλοι/ες/α είναι ευπρόσδεκτοι/ες/α ακόμα κι αν δεν υπάρχει συγκεκριμένο παράδειγμα δουλειάς να φέρει, καθώς υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί και πολύτιμοι τρόποι να προσφέρει κάθε συμμετέχοντας στην ομάδα, λιγότερο ή περισσότερο ενεργητικά.
Δομή συναντήσεων
Η δομή των ομαδικών συναντήσεων προκύπτει μέσα από μια διαδικασία συν-σχεδιασμού των μελών της ομάδας και μπορεί να περιλαμβάνει συζήτηση γύρω από ιστορίες πρακτικής, παραδείγματα θεραπευτικών συνομιλιών, υποστηρικτικό feedback, πρακτικές «εξωτερικής μαρτυρίας», επεξεργασία ενδιαφέροντων αναγνωσμάτων κτλ.
Ημερομηνίες συναντήσεων
Οι ημερομηνίες των συναντήσεων είναι:
Κόστος
Το Κόστος διαμορφώνεται ως εξής:
180 ευρώ + ΦΠΑ για το σύνολο των συναντήσεων. Η κατάθεση μπορεί να γίνει σε δύο δόσεις:
Α΄ δόση μέχρι την Κυριακή 17 Δεκεμβρίου & Β’ δόση μέχρι τέλος Απριλίου.
Η πληρωμή πραγματοποιείται με τους παρακάτω τρόπους:
Εγγραφές
Οι εγγραφές κλείνουν την Κυριακή 17 Δεκεμβρίου.
Μετά τις 17 Δεκεμβρίου θα λάβετε επιβεβαίωση της συμμετοχής σας και την απόδειξη για την κατάθεση της Α’ δόσης.
Υπάρχει η δυνατότητα ακύρωσης της συμμετοχής σας μέχρι τις 22 Δεκεμβρίου με πλήρη επιστροφή χρημάτων. Μετά το πέρας αυτής της ημερομηνίας, υπάρχει η επιλογή να ανταλλάξετε την θέση σας με κάποιο άλλο άτομο ή να λάβετε μια πίστωση του ποσού την οποία μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σε κάποια άλλη ομάδα/σεμινάριο/ατομικές συνεδρίες.
Ξεκινώντας τον Ιανουάριο του 2024, σε μηνιαία βάση, για 6 συναντήσεις, τις Δευτέρες, θα βρισκόμαστε διαδικτυακά στις 7.30μμ- 9.00μμ, για να συν-ερενούμε το θέμα: Φεμινισμ-οί & Αφηγηματικές πρακτικές: Διαταράσσοντας δομές κυριαρχίας.
Περιεχόμενο
Οι διάφορες εκφράσεις Φεμινισμ-ών και Αφηγηματικής πρακτικής βρίσκονταν ανέκαθεν και εξακολουθούν να βρίσκονται σε σχέση και αλληλεπίδραση. Αυτό το κοινό έδαφος που μοιράζονται μεταξύ τους θα αποτελέσει ένα χώρο «καλωσορίσματος» για την ανάπτυξη συζητήσεων στην ομάδα σχετικά με την προσωπική σχέση που καθένα από τα μέλη αναπτύσσει με τις συλλογικές γνώσεις και αλληλεγγύη που παράγει αυτή η σύμπραξη και ανταλλαγή Φεμινισμ-ών και Αφηγηματικής προσέγγισης.
Σας προσκαλώ να παρατηρήσουμε μαζί σε ένα χώρο αλληλεγγύης συγκεκριμένους τρόπους με τους οποίους φέρνουμε (ή ελπίζουμε να φέρουμε) Φεμινιστικές ιδέες και Αφηγηματικές πρακτικές σε διαφορετικά πλαίσια της πρακτικής ή/και της ζωής μας ευρύτερα.
Δομή συναντήσεων
Η δομή των ομαδικών συναντήσεων προκύπτει μέσα από μια διαδικασία συν-σχεδιασμού των μελών της ομάδας και θα περιλαμβάνει (ενδεχομένως μεταξύ άλλων) ένα συνδυασμό συζητήσεων αναστοχασμού και βιωματικών ασκήσεων.
Πού απευθύνεται
Η ομάδα απευθύνεται σε επαγγελματίες και σπουδαστές ψυχοκοινωνικών επαγγελμάτων αλλά και σε επαγγελματίες ποικίλων κατευθύνσεων που ενδιαφέρονται για το θέμα «Φεμινι-σμοί και Αφηγηματικές πρακτικές». Απαραίτητη προϋπόθεση για την συμμετοχή στην ομάδα είναι μια πρότερη κατανόηση της Αφηγηματικής θεραπείας.
Ημερομηνίες συναντήσεων
Οι ημερομηνίες των συναντήσεων είναι:
Κόστος
Η κατάθεση μπορεί να γίνει σε δύο δόσεις:
Α΄ δόση την Κυριακή στις 17 Δεκεμβρίου & Β’ δόση μέχρι τέλος Απριλίου.
Η πληρωμή πραγματοποιείται με τους παρακάτω τρόπους:
Εγγραφές
Οι εγγραφές κλείνουν την Κυριακή 17 Δεκεμβρίου.
Μετά τις 17 Δεκεμβρίου θα λάβετε επιβεβαίωση της συμμετοχής σας και την απόδειξη για την κατάθεση της Α’ δόσης.
Υπάρχει η δυνατότητα ακύρωσης της συμμετοχής σας μέχρι τις 22 Δεκεμβρίου με πλήρη επιστροφή χρημάτων. Μετά το πέρας αυτής της ημερομηνίας, υπάρχει η επιλογή να ανταλλάξετε την θέση σας με κάποιο άλλο άτομο ή να λάβετε μια πίστωση του ποσού την οποία μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σε κάποια άλλη ομάδα/σεμινάριο/ατομικές συνεδρίες.
Αυτή είναι η αγαπημένη μου γωνιά στην γειτονιά απέναντι από το γραφείο μου, όπου καταφεύγω συχνά-πυκνά για να πιω ένα μεσημεριανό τσαγάκι στα κενά που μεσολαβούν ανάμεσα στις πρωινές και τις απογευματινές συνεδρίες.
Την αγαπώ αυτήν την τελετουργία…ανάμεσα σε ανθισμένα καρτέρια και την μυρωδιά των μπισκότων ο χρόνος διευρύνεται για να αφουγκραστεί τον χτύπο της καρδιάς μου που επιβραδύνει. Εικόνες στο μυαλό μου συνεχίζουν να χορεύουν ζωηρά..
Προσπαθούσα να ονοματίσω σήμερα τί ακριβώς σημαίνει για μένα η εμπειρία αυτού το ενδιάμεσου χωροχρόνου. Κάποιοι μπορεί να το αποκαλούν διάλειμμα από την δουλειά ή απόδραση, στιγμή αποφόρτισης ή επαναφόρτισης. Όμως η αλήθεια είναι ότι καμία από αυτές τις διατυπώσεις δεν περιγράφει ολιστικά, με επάρκεια ή ακρίβεια την προσωπική μου εμπειρία.
Μπορεί να κάθομαι μόνη μου στην αυλή του ζαχαροπλαστείου αλλά για μένα δεν είναι μια μοναχική εμπειρία αυτή.