Η ομάδα της Λαϊκής Σχολής Ψυχολογίας, στα πλαίσια της εκπαιδευτικής εισήγησης που διενέργησα, φαντάστηκε το «Άγχος» ως ζωντανή μορφή. Αφού το προσκαλέσαμε για λίγο στην αίθουσα, του πήραμε συνέντευξη με την βοήθεια αφηγηματικών ερωτήσεων.
Στόχος μας ήταν να ξεμπροστιάσουμε κάποιες από τις τακτικές και προθέσεις του για την ζωή των συμμετεχόντων.
Προσκεκλημένη του Κέντρου Συμβουλευτικής «Αυτοπραγμάτωση» στην Αθήνα, πραγματοποίησα εισήγηση με θέμα «Η πρακτική των εξωτερικών μαρτύρων», όπως ονομάζεται μια συγκεκριμένη διαδικασία της αφηγηματικής προσέγγισης που αφορά την αναγνώριση & επικύρωση των διεκδικήσεων των ανθρώπων για την προτιμώμενη ταυτότητα και ζωή τους.
Η εισήγηση πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της εκδήλωσης: «10 Ιστορίες, 1 Αφήγηση: με το όνειρο και την ελπίδα επιβιώνουμε σε δύσκολους καιρούς».
Είμαι αρκετά καλή μητέρα; Μήπως δεν είμαι αρεστός σύντροφος; Τί πάει στραβά με μένα και δεν έχω σχέση;
Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε αναρωτηθεί κάποια στιγμή για την επάρκειά μας. Έχουμε εμπλακεί στο κυνήγι της τελειότητας σε διάφορες πτυχές της ζωής μας.
Τί μας παρασύρει σε αυτήν την αναζήτηση και που μπορεί να οδηγήσει την ζωή και την καθημερινότητά μας; Πώς τα κυρίαρχα μηνύματα της κοινωνίας κάνουν το κυνήγι της τελειότητας να μοιάζει ελκυστικό και ποιες παγίδες κρύβουν;
Κατά την διάρκεια του βιωματικού σεμιναρίου, θα επιχειρήσουμε να αποδομήσουμε το πλαίσιο που θρέφει την παρουσία του Άγχους στη ζωή μας, σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο.
Η μουσική ακρόαση, καθώς εμπλέκει το φαντασιακό στοιχείο, θα λειτουργήσει ως μεταβατικό όχημα σε μια προσπάθεια εξωτερίκευσης και προσωποποίησης του Άγχους. Θα του ζητήσουμε να μας συστήσει τους συμμάχους και τα κόλπα που χρησιμοποιεί για να εισβάλλει στις ζωές μας. Ανοίγοντας τον διάλογο με το Άγχος Θα επιδιώξουμε να επαναπροσδιορίσουμε τη σχέσης μας μαζί του, για μια κατεύθυνση στην ζωή μας διαφορετική από αυτήν που το Άγχος μας προορίζει.
Πόσες φορές άραγε τα έχουμε βάλει με την «χαμηλή μας αυτοεκτίμηση», την έχουμε κατηγορήσει για εμπόδια που συναντήσαμε στην ζωή, της έχουμε αποδώσει μια πιθανή διστακτικότητα να κάνουμε βήματα, να πάρουμε αποφάσεις, να συνάψουμε ικανοποιητικές σχέσεις;
Όμως τί σημαίνει τελικά «χαμηλή αυτοεκτίμηση», και πώς οι αντιλήψεις γύρω από αυτήν έφτασαν να διαμορφώνουν την εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας και τις δυνατότητές μας; Σε τί είδους νόρμες βασίζεται για να ενδυναμώνει την παρουσία της στην ζωή μας;
Σε μια εποχή συνεχών μεταβολών οι περισσότεροι άνθρωποι έχουμε ήδη γίνει «βετεράνοι» στην αντιμετώπιση καινούριων καταστάσεων. Ωστόσο υπάρχουν φορές που οι αλλαγές στην ζωή μας έρχονται αναπάντεχα και μπορεί να φέρνουν μαζί τους φόβο, θλίψη, σύγχυση ή αίσθηση κενού.
Πώς μπορούμε να ορθώσουμε ανάστημα απέναντι στις προκλήσεις των αλλαγών, με την βοήθεια της Φαντασίας και των Αξιών μας;
Ψυχολόγος, Διδάσκουσα στο διεθνές Masters Αφηγηματικής Θεραπείας και Κοινοτικής Πρακτικής του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης (Masters of Narrative Therapy and Community Work, University of Melbourne), MSc Αφηγηματική Ψυχοθεραπεύτρια. Επίτιμος Κλινικός Συνεργάτης της Σχολής Κοινωνικής Εργασίας του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης
Παρέχει υπηρεσίες ψυχοθεραπείας σε ενήλικες, οικογένειες και ομάδες, εποπτεία & εκπαίδευση σε επαγγελματίες ψυχικής υγείας & κοινοτικής πρακτικής.
Διενεργεί σεμινάρια & διαλέξεις σε ένα ευρύ φάσμα ενδιαφερόντων του τομέα ψυχικής υγείας.
Τηλ: 6941405424